طراحی زبان دارد | وبلاگ ست

و با گذشت زمان تغییر می کند.

من و تو می دانیم وقتی در گردان را می بینیم چه کنیم یا در کتابخانه آرام صحبت کنیم. ما انتظاراتی داریم که دنیا چگونه کار می کند و طراحان با کارشان چه می گویند.

در اینجا یک عکس از یک دستگاه با دو کنترل است. در تمام زندگی مان به ما آموخته اند که شیر پایینی، یعنی شیر آب، برای کنترل میزان آب جاری در لوله طراحی شده است. و بالا معمولاً برای هدایت آب از یک لوله به لوله دیگر استفاده می شود که اغلب برای کنترل دما در دوش استفاده می شود.

متاسفانه این طرح دارای اشتباه تایپی است. شیر پایینی توسط طراح برای کنترل دما انتخاب شده و شیر بالا دوش را روشن و خاموش می کند. هیچ راهی برای کنترل صدا وجود ندارد.

هنگامی که در زبان طراحی خود یک اشتباه تایپی مرتکب می شوید، یا بی احتیاط می کنید یا به دنبال راهی جدید برای تفسیر کار هر کسی در زمینه خود هستید.

با گذشت زمان، معنای چیزی تغییر می کند. قبلاً ارائه تعداد زیادی بطری پلاستیکی یکبار مصرف راهی برای یک طراح برای برقراری ارتباط مازاد، تجملات یا سرویس بهداشتی بود. اکنون، به سادگی احساس بیهودگی و کوته بینی می کند.

قبلاً هزینه‌های طراحی برای افراد با دامنه حرکتی کمتر یا سایر ناتوانی‌ها به‌عنوان کینه توز و اجباری تلقی می‌شد، اما اکنون آگاهی، گشودگی و تفکر را به دیگران منتقل می‌کند.

در نیویورک، طراحی یک رستوران مجلل برای ساکت بودن، نشانه ای از تجمل بود، اکنون، طراحان رستوران به دنبال نشان دادن کمبود با پر سر و صدا کردن رستوران ها هستند.

ایجاد نوع خود نوعی ارتباط از طریق طراحی است، و ظهور رسانه های اجتماعی معنای جدیدی به نوع نامناسب نیز اضافه کرده است.

فهرستی از قوانین مفید نیست. جست‌وجوی و درک زبان آن‌طور که تغییر می‌کند است.